Nagrań dzień drugi.
Nagrywaliśmy krótko, bo tylko dwie sceny. W pierwszej z nich Babcia Stasia opowiadała trzy wierszyki. O kotku, któremu śniła się rzeka pełna mleka, o ości i złości, i o trzmielu, który chciał pszczołę poślubić.
W drugiej, trudniejszej, Klaudia miała oglądać swój brzuch, w którym już rozwija się życie. Nie było to proste, bo sztuczny brzuszek przeraził naszą główną aktorkę (wcale się nie dziwię, był obleśny).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz